Blog a la Nederlanse

Nog een paar dagen en dan is Unit 4 achter de rug, dit naar school gaan is wel even wennen we hebben misschien niet zo lang school van 13:00 tot 15:00 maar we hebben zo’n 2 uur huiswerk en dan moet je ook je vragen nog beantwoordt hebben bij een vriend of een goede buur. Je leert wel veel over de gewoonten van de Indonesiers zo als: als je een goede friend tegen komt zeg je niet “goede morgen” maar gewoon “morgen” en dan “wat ben je aan’t doen” of “waar ga je naar toe / kom je vandaan”, je hebt altijd tijd voor vrienden, buren, of familie gewoon even een praatje zelfs als je wat laat bent voor werk, al zeg je dan “sorry hoor maar ik ben laat voor werk tot ziens”. Nou is dit natuurlijk niet veel anders dan Nederland maar als je hier goede morgen tegen een bus chauffeur of de winkelier zegt wordt er vreemd naar je gekeken zo als ze hier zeggen “Lucu sekali” = erg grappige.
Mensen wonen hier natuurlijk ook anders en hebben een zeer andere huis inrichting zoals onze buren als je het huis in loopt is er een oud studenten bank in de “gastenkamer” 2m x 5m en dan de woonkamer 3m x 5m met een vistank een kleine boeken kast en een tafel met een TVtje. De keuken is een aanrecht zonder sink en de kooktoestel “op olie” staat op de grond en je kan de badkamer zien want er is een half muurtje tussen de badkamer en de keuken dan is er ook nog een trap naar boven zonder railing, we weten niet wat er boven is zo ver zijn we nog niet geweest. Er zijn twee kleine slaapkamers beneden, er wonen moeder met twee zonen (25 en 14) dochter en schoonzoon met dochtertje (4) en een nieuwe baby en dan komt ook regelmatig de neef slapen want het is dichterbij school. De schoonzoon werkt voor een medicine bedrijf de zoon zoekt voor werk maar werkt af en toe als motor reparatie monteur, moeder heeft een gado-gado (een soort salade met pindasauce) stand op de straat bij onze kampung haar man is al een paar jaar geleden overleden de familie is zeer gast vrij en we hebben dan ook regelmatig thee daar. De familie is zeer Sundanees dat is West Javanees maar niet van Jakarta. We hopen meer van ze teleren en daar door ook meer van ons tekunnen vertellen. In Indonesie kun je niet vrij uit evangeliseren aangezien een van de 5 prinsipes is dat elk geloof is even belangerijk en het is dus niet goed als je zegt dat ze een verkeerd geloof hebben. We bidden dan ook dat de mensen door onze levenstijl vragen krijgen.